BURADA ENGEL YOK

Bugün sizlerle bursiyerlerimizden gelen mailleri paylaşıyoruz. İkisi de öyle umut verici ki mutlaka okuyun. Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV) bursiyerlerinden Asiye Turgut, arkadaşlarıyla hayata geçirdiği ‘Burada Engel Yok’ projesinin detaylarını anlattı. Ahmet Harun ise engellilerle hayatı paylaşırsak ne kadar mutlu olabileceğimizi yazdı. Bu yazıları sizlerle paylaşıyoruz…

‘Engellilere uygun mu?’ 

“Yazımıza birkaç soru ile başlayalım. Hepimizin girip çıktığı, vakit geçirdiği kafe ve restoranlar engelli bireyler için ne kadar uygun?

■ Bu mekanların erişilebilirliği tüm bireyleri kapsıyor mu? Görme engelli bir vatandaşın yalnız başına sipariş verebilmesi ne yazık ki mümkün değil.

■ İşitme engelliler gittikleri bir restoranda çalışanlarla rahat iletişim kurmakta hayli zorlanıyor. Veya eski mimari ile inşa edilmiş mekanlarda bedensel engelliler için uygun tuvalet bulmak ne mümkün.

■ Kafe ve restoranlarda, tekerlekli sandalye kullanan bireyler için masa boylarına ne kadar dikkat ediliyor?

‘Erişilebilirliği artırmak’ 

Görüldüğü gibi bu sorular uzayıp gidiyor. Bu sorulardan yola çıkan bir grup üniversite öğrencisi TESYEV ve Renkli Kampüs işbirliği ile ‘Burada Engel Yok’ projesini hayata geçirdi. Amaçları 3 ayrı engel grubuna yönelik; görme, işitme, bedensel engelliler için bireysel farkındalık ve mekanlardaki erişilebilirliği artırmaktı.

‘Etiketleri takip edin’ 

İstanbul-Kadıköy Yeldeğirmeni semtini pilot bölge seçen gençler, uygulanması basit birkaç adım attı. Görme engelli müşteriler için 7 restoran ve kafeye Braille (Görme engelliler için geliştirilmiş alfabe) mönüler konuldu, ekipten bir üniversiteli, gönüllü çalışanlara işaret dili eğitimi verdi. Yeldeğirmeni’ne yolunuz düşerse kafelerin kapılarına dikkatli bakın. ‘Burada Engel Yok’ etiketlerini ve TESYEV logosunu göreceksiniz. Bu mekanlarda görme engelliler siparişini kimseye ihtiyaç duymadan verebiliyor…

‘Basit bir çözüm değil mi?’

‘Burada Engel Yok’ projesi çok önceden çözülmesi gereken bir meseleyi ele almış, önemli bir adım atmıştır. İnsanların belki farkında olmadığı, kimine göre kolay görülen ama engelliler için ciddi olan bu sorunun aslında basit çözümü olduğunu görmekse ayrı olay. Bu ülkede 8.5-9 milyon engelli yaşarken ‘Burada Engel Yok’ gibi projeler niçin bireysel çabalarla ortaya çıkıyor?

Asiye Turgut
İstanbul Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi
Türk Dili ve Edebiyatı

`HAYATI PAYLAŞMAK MUTLU EDER`

Dünyada her engellinin engel durumu ve yaşadığı sıkıntı farklıdır. Ama çoğunun duyguları ortaktır. Örneğin; görme engelli kardeşim dünyanın güzelliklerini göremez, üzüntü duyar.

‘Destek verilmeli’ 

İşitme engelli kardeşim sevdiklerinin sesini duyamaz, üzülür. Bütün engelliler engellerinden kurtulup mutlu olmak ister. Ama bazıları için bu mümkün değildir. Engelsizlerin davranış ve sözleriyle destek olup onlara bu eksikliklerini hissettirmemeli. Çoğu insan bu durumu önemsemiyor.

‘Acınası bakışlar artık bitmeli’ 

Bir yerde engelli biriyle karşılaşınca ona karşı acınası şekilde bakılıyor, işte yapılan tam da bu. Bunu yaparak o kişinin ne kadar üzüldüğünü tahmin edemezsiniz. Sadece yasalarla ya da kurallarla engellilere yardımcı olunmaz. Daha önemli olan onları anlamaktır. Onlar için iyi şeyler yapmak, hayatı ortak kullanmak gibi. Bunu yapan sadece engelliyi mutlu etmez kendisi de mutlu olur. İnsanlar ancak kendileri de engelli olduğunda durumu anlar. Ya da yakınında engelli varsa yaşadıklarımızı görür, dikkatli davranır.

‘Engelliler de var’

Hayatın karşımıza ne çıkaracağını bilemeyiz. Bir gün, biz ya da sevdiklerimizden biri engelli olduğunda hayata bakışımızın daha farklı olduğunu göreceğiz. Bunlar olmadan hayatta engellilerin olduğunu fark edip yaşamı paylaşmalıyız.

Ahmet Harun
Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi
Alman Dili ve Edebiyatı 

ÇENGELLİ PANO

4 sene önce Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’ne bir mail atmıştım. 4 yaşındaki serabral palsili kızım Sinemis’i yüzdürebileceğim bir havuz bulamadığımı yazmıştım. Büyük nezaket gösterip beni telefon ile aramış, sonra atmış olduğum maili POSTA Gazetesi’ndeki köşenizde paylaşmış ve bizi mutlu etmiştiniz. 1 sene sonra Bilecik Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü’ne bağlı olarak kapalı yüzme havuzu açıldı.

Yaz-kış demeden 

O gün bugündür kızımı yaz-kış yüzdürüyorum. Kızım yıllar süren emeğinin karşılığını bugün aldı ve bağımsız olarak ilk kez yüzdü. Mutluluğumuzu paylaşmak istedim. Engellilerin sesini duyuran, haklarını savunan, mücadele eden herkese, Bilecik Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü yöneticilerine ve tabii ki size çok teşekkür ederiz… Sağlıkla kalın. Bilecik’ten bir anne…

`TESYEV`E TEŞEKKÜR EDERİM`

Adıyaman Üniversitesi Türk Dili Ve Edebiyatı öğrencisiyim. Ülkemizde biz engellilere hak ettiğimiz değer verilmezken, toplumda farkındalık yaratıp bizlere maddi desteğin yanı sıra, manevi anlamda da destek veren, kendimizi değerli hissettiren başta TESYEV’in Başkanı Yavuz Kocaömer’e ve tüm vakıf çalışanlarına teşekkür ederim.

H. Ö.
Adıyaman Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi
Türk Dili ve Edebiyatı